Verwarringsgevaar ondanks weinig overeenstemmingen

EUIPO Board of Appeal 1 juli 2021, 5 juli 2021, IEF 20136, IEFbe 3263; (Tinnus Enterprises tegen Mystic Products en Koopman International) Het volgende hoofdstuk in de waterballonsaga. Op 2 juni 2019 sprak The Boards of Appeal de ongeldigheid uit van de modelregistratie van Tinnus voor één van de modellen voor een waterballonvuller (fluid distribution equipment), omdat alle kenmerken van het model uitsluitend door de technische functie zijn bepaald. Die uitspraak werd bevestigd door het Gerecht van de Europese Unie [IEF 19589]. In het daarop volgende appel bij het Hof van Justitie van de Europese Unie van 5 mei 2021 [IEF 19961] werd Tinnus Enterprises niet-ontvankelijk verklaard. The Boards of Appeal bevestigt nu om diezelfde reden de ongeldigheid van 5 overeenkomstige registraties voor het ontwerp van een waterballonvuller, geregistreerd door Tinnus. De DOCERAM-uitspraak van het HvJ EU wordt wederom toegepast [IEF 17542 en zie ook IEF 17701 en IEF 18001] waarin de ‘multiplicity of forms’ theorie is afgewezen en bevestigt dat het bestaan van technische alternatieven niet betekent dat het model niet technisch is bepaald. Zie ook [IEF 18538, IEFbe 2904].

Hooggerechtshof Polen 7 juni 2021, IEF 20133, IEFbe 3262; C-355/21–1 (Procter & Gamble tegen Perfumesco)  De verzoekende partij Procter & Gamble is producent van parfum en krachtens een licentieovereenkomst merkhouder van Hugo Boss. Perfumesco is een groothandel in onder andere parfum en verkoopt zogenaamde demonstratieproducten van het merk Hugo Boss. De Poolse rechter heeft de verordering van verzoeker tot vernietiging van de producten van Perfumesco toegewezen, omdat deze zonder de toestemming van P & G in de handel zijn gebracht. Daarnaast waren de verpakkingen beschadigd, wat de naam en het exclusieve karakter van Hugo Boss in diskrediet brengt. Bijgevolg hebben de genoemde rechterlijke instanties aangenomen dat de regeling van nationaal recht niet strijdig met het Unierecht in ruime zin mag zijn en dat de vernietiging van de waren ook moet worden gelast wanneer deze niet op onrechtmatige wijze door de eigenaar zijn vervaardigd of gemerkt.In dat verband is het in de prejudiciële vraag aan de orde zijnde vraagstuk gerezen, namelijk of artikel 10 van richtlijn 2004/48 zich verzet tegen de uitlegging van een bepaling van nationaal recht, die de mogelijkheid tot het gelasten van de vernietiging van waren beperkt tot waren die op onrechtmatige wijze zijn vervaardigd of gemerkt. 

Gerecht EU 14 juli 2021, IEF 20132, IEFbe 3261; ECLI:EU:T:2021:442 (Cole Haan tegen Samsøe & Samsøe)  Cole Haan heeft inschrijving van een beeldmerk aangevraagd (links). Samsøe is van mening dat deze erg lijkt op haar eigen, oudere beeldmerk (rechts). Beide beeldmerken zijn bedoeld voor onder andere kleding en schoenen. De inschrijving door Cole Haan is in eerste instantie door het EUIPO geweigerd. Cole Haan vordert in deze zaak vernietiging van die beslissing en wil het merk kunnen inschrijven. Hiertoe heeft Cole Haan verschillende betekenissen van de letter „Ø” als argument aangevoerd. Het Gerecht verwerpt het beroep van Cole Haan en oordeelt dat het beeldmerk niet kan worden ingeschreven. Het relevante publiek zal het beeldmerk niet opvatten als een Deense letter, een wiskundig symbool of als een aanduiding van de diameter van een voorwerp. Nu het beeldmerk niet op deze wijze kan worden opgevat, stemmen de teken in te hoge mate overeen. 

The magazine Data, Cybersecurity & Privacy (DCSP) edition number 8 has been published! Once again, an edition where many of your data, cybersecurity and privacy related questions will be answered. Soon also available online. What to expect:

Columns
- Rob van den Hoven van Genderen about eHealth and the AI-regulation;
- Peter van Schelven about Secure Software Development and OWASP;
- Hans Schnitzler about ‘Datacracy’;
- Bernold Nieuwesteeg about the discussion about digital autonomy that must become part of the Dutch political debate.

Hof van Beroep Antwerpen 6 juli 2021, IEFbe 3259; 2020/AR/503 (Smart tegen Aldi) Smart is producent van magnetisch constructiespeelgoed. Aldi verkoopt in haar winkels soortgelijk speelgoed met nagenoeg dezelfde soort verpakking en handleiding. Smart stelt dat hiermee inbreuk wordt gemaakt op haar auteursrechten en vordert vernietiging van alle nog voorradige exemplaren van het betreffende speelgoed van Aldi. Het hof oordeelt allereerst dat aan Smart auteursrechten toekomen wat betreft de verpakking in zijn geheel, omdat deze het resultaat is van vrije en creatieve keuzes. Ook de handleiding is oorspronkelijk genoeg om in aanmerking te komen voor auteursrechtelijke bescherming. Vervolgens oordeelt het hof dat Aldi met haar verpakking inbreuk maakt op de auteursrechten van Smart, omdat bijna alle afzonderlijke elementen van de verpakking van Smart terugkomen op de verpakking van Aldi. De totaalindruk is nagenoeg identiek. Hetzelfde geldt voor de handleiding. 

Hof van Beroep Gent 1 februari 2021, IEFbe 3258; 2018/AR/254 (Aldi, Vango en Cardiff tegen Jolipa) Jolipa is een groothandel van onder meer interieurdecoratie. Vango is een Belgische importeur en groothandelaar in diverse niet-elektronische huishoudartikelen en aanverwante producten. Cardiff is een met Vango economisch verbonden onderneming. Jolipa stelt dat er inbreuk is gemaakt op hun auteursrecht op het beeldje 'P'tit Maurice'. In dit hoger beroep heeft het hof in Gent de uitspraak in eerste aanleg teruggedraaid en geoordeeld dat er geen sprake is van schending van de auteursrechten van Jolipa. Volgens het hof komt dit, doordat Jolipa niet kan aantonen wie de maker van het beeldje is. Ten overvloede merkt het hof nog op dat het beeldje niet het resultaat is van vrije en creatieve keuzes en daardoor niet in aanmerking komt voor auteursrechtelijke bescherming. Eisers hebben hierbij onder andere verwezen naar prehistorische muurschetsen van een mens met armen en benen. Ook Jolipa's vordering op misleidende handelspraktijken faalt. [IEFbe 2639]

Gerecht EU 30 juni 2021, IEF 20115, IEFbe 3257; ECLI:EU:T:2021:397 (MCM tegen The Nomad Company) Nomad is een Nederlands outdoor merk en merkhouder van onder andere het woordmerk NOMAD, ingeschreven voor onder andere rugtassen, slaapzaken, kleding en schoenen. MCM is een Zwitsers bedrijf dat ook kleding, schoenen en tassen verkoopt. In 2017 is MCM op grond van vermeende beschrijvendheid en vermeend gebrek aan onderscheidend vermogen bij het EUIPO tevergeefs een nietigheidsactie tegen het merk NOMAD gestart. Het door MCM ingestelde beroep bij het EUIPO is eveneens volledig afgewezen. Het Gerecht bevestigt dat het merk NOMAD, dat volgens het woordenboek zoveel betekent als “een lid van een volk dat van de ene naar de andere plaats reist en geen vaste woonplaats heeft”, niet beschrijvend is voor de waren waarvoor het merk is ingeschreven. MCM bracht naar voren dat bepaalde nomadische stammen tassen verkopen, maar het Gerecht oordeelt dat het relevante publiek echter geen link zal leggen tussen NOMAD en tassen. MCM wordt veroordeeld tot betaling van de kosten van de procedure.

Gerecht EU 14 juli 2021, IEF 20098, IEFbe 3256; ECLI:EU:T:2021:443 (Guerlain tegen EUIPO) Guerlain is producent van lippenstift en wil het specifiek driedimensionale ontwerp registreren. Het EUIPO heeft de aanvraag in eerste instantie afgewezen vanwege een gebrek aan onderscheidend karakter, maar het Gerecht oordeelt anders. Ze oordeelt dat de vorm van de lippenstift zodanig ongewoon is binnen deze sector, dat het zich onderscheidt van andere merken. De ovale vorm leidt tot een bepaalde herkenning bij het relevante publiek en wijkt af van de norm. Hierbij is ook van belang dat de lippenstift niet rechtop kan staan. Zodoende komt het Gerecht tot de conclusie dat het merk in aanmerking komt voor inschrijving. 

Voor de één is het zomerreces al begonnen, de ander is nog druk aan het werk. Bij deLex bereiden we rustig het nieuwe programma voor, om in september een vliegende start te maken met Entertainment en IE. Vanaf dan verwelkomen we u graag weer bij onze opleidingen!

Najaarsprogramma
- Donderdag 8 september: Entertainment en IE
- Dinsdag 5 oktober: Benelux Merkencongres 2021 deel 2
- Donderdag 7 oktober: Nederlands Octrooicongres 2021 deel 2

Volgens de Advocaat-Generaal van het Hof van Justitie is de zogenaamde 'uploadfilter' niet in strijd met de vrijheid van meningsuiting. Op grond van artikel 17 van de DSM-richtlijn zijn online deelplatformen verplicht om geüploade beschermde content te monitoren en te filteren ten behoeve van de rechthebbenden van deze beschermde content. Polen heeft hierop een zaak bij het Hof aangespannen om artikel 17 nietig te laten verklaren. Volgens Polen is een uploadfilter in strijd met de vrijheid van meningsuiting. De A-G concludeert vandaag (15 juli) dat dit niet het geval is. Weliswaar wordt het recht op vrijheid van meningsuiting op deze manier beperkt, maar volgens de A-G is dit in overeenstemming met artikel 52 lid 1 van het Handvest. Dit artikel regelt de voorwaarden waaronder de vrijheid van meningsuiting mag worden beperkt. Het volledige persbericht is hier te lezen (Engelstalig). 

Deze uitspraak zal ook op vrijdag 16 juli worden besproken tijdens de Leiden Law Lunch - 'Uploadfilter en uitingsvrijheid'. 

Finally a green light for the start of the UPC – an analysis of the ruling by the Bundesverfassungsgericht and the remaining preparatory work.

On 23 June 2021 the German Constitutional Court (Bundesverfassungsgericht) issued an order rejecting the requests for a preliminary injunction against ratification of the Unified Patent Court (UPC) Agreement . The order was published on 9 July 2021 [IEF 20078] and immediately drew a lot of attention, because this removed the most important obstacle for the start of the UPC. In fact, the UPC will now almost certainly open for business by the end of 2022, or the beginning of 2023 at the latest.
I will first discuss the judgment of the German Constitutional Court and then briefly the next steps towards the start of the UPC.
Lees verder >>

Gerecht EU 30 juni 2021, IEF 20087, IEFbe 3251; ECLI:EU:T:2021:396 (Biovène Cosmetics tegen EUIPO en Eugène) Biovène heeft in 2016 de gelijknamige merknaam bij het EUIPO ingeschreven. Eugène Perma is houder van de merknaam Biorene en is van mening dat Biovène inbreuk maakt op haar merknaam. Beide ondernemingen zijn actief in de cosmeticasector. EUIPO heeft vanwege verwarringsgevaar de inschrijving van Biovène afgewezen. Het Gerecht gaat na of er sprake is van vergelijkbare producten en vergelijkbare beeldmerken. Volgens het Gerecht betreft het inderdaad vergelijkbare producten, omdat beide zijn bedoeld voor lichamelijke verzorging en hygiëne. Daarnaast is er geen sprake van producten die voor de gemiddelde consument goed te onderscheiden zijn, onder andere vanwege het feit dat ‘Bio’ in deze context nagenoeg dezelfde betekenis heeft.

In zijn column op Mr-online gaat Dirk Visser, hoogleraar intellectueel eigendomsrecht aan de Universiteit Leiden, in op de uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie van 22 juni 2021, ECLI:EU:C:2021:503 (YouTube & Cyando) [IEF 20039].

Deze uitspraak zal ook vrijdag a.s. worden besproken tijdens de Leiden Law Lunch - ‘Uploadfilter en uitingsvrijheid’.

Gerecht EU 30 juni 2021, IEF 20085, IEFbe 3250; ECLI:EU:T:2021:406 (Wolf tegen EUIPO en Rolf)  Wolf is houder van de gelijknamige merknaam. Rolf is houder van het later ingeschreven beeldmerk. Beide partijen zijn in vergelijkbare sectoren actief. Wolf heeft bij het EUIPO bezwaar gemaakt tegen de inschrijving van het beeldmerk, maar dit is afgewezen. Wolf vordert nu bij het Gerecht vernietiging van die beslissing en voert daartoe aan dat er sprake is van verwarringsgevaar. Volgens Wolf lijken de merken teveel op elkaar. Ondanks het feit dat drie van de vier letters hetzelfde zijn en in dezelfde volgorde staan, is er volgens het Gerecht geen sprake van een fonetische en conceptuele gelijkenis. De twee beeldmerken zijn niet zodanig gelijk, dat het voor het relevante publiek leidt tot verwarring. Het Gerecht bevestigt de uitspraak van het EUIPO. 

Na het wat voorzichtige bericht van Sena dat nog wordt nagedacht over de gevolgen van het Atresmedia-arrest van het HvJ EU van alweer 18 november 2020 [IEF 19610] zijn intussen uitgebreidere annotaties verschenen. Een aftrap deed Wigman met zijn commentaar [IEF 19622] onder de galmende kop: Dreun voor Sena!
Na lezing van de commentaren is eerder sprake van een zevenklapper van vragen, onzekerheden en verrassende constateringen. Dat brengt partijen in de praktijk in een lastig parket hoe hiermee om te gaan. Hieronder geef ik de inhoud weer van de uitspraak en ga ik onder meer in op aspecten uit de commentaren, die vooral tot verdere vragen leiden. Ook zeg ik wat over de rechtsontwikkeling in de Unie door deze uitspraak.
Lees hier verder. 

Vandaag is de uitspraak van het Bundesverfassungsgericht van 23 juni gepubliceerd, waarin de voorlopige voorzieningen tegen het Unified Patent Court Agreement worden afgewezen. Volgens het persbericht is de reden: "the Court states that the constitutional complaints lodged in the principal proceedings are inadmissible as the complainants failed to sufficiently assert and substantiate a possible violation of their fundamental rights". Daarmee lijkt ook het doek voor de klachten zelf gevallen.
Dit betekent dat de Bondspresident nu de ratificatiewet kan tekenen. De ratificatie wordt nog niet meteen ingediend, omdat nu eerst de voorbereidende werkzaamheden moeten worden afgerond, waaronder het selecteren, benoemen en opleiden van de rechters. Deponering van de ratificatie gebeurt zodra dit zo ver gevorderd is dat het UPC 3 maanden later daadwerkelijk open kan gaan.
Dit betekent dat het UPC nu binnen een jaar operationeel kan zijn.

Gerecht EU 7 juli 2021, IEF 20072, IEFbe 3246; ECLI:EU:T:2021:420 (Ardagh Metal Beverage tegen EUIPO) Ardagh heeft een Uniemerkaanvraag bij het EUIPO ingediend. Het merk waarvan inschrijving is aangevraagd, is het klankteken dat doet denken aan het geluid dat ontstaat bij het openen van een drankblikje, gevolgd door een stilte van ongeveer één seconde en gebruis van ongeveer negen seconden. Het Gerecht begint met de opmerking dat een dergelijk klankmerk een onderscheidend vermogen dient te hebben, zodat de consument het aanmerkt als merk. Een element van functionele aard valt hier niet onder. Omdat het openen van een blikje onlosmakelijk verbonden is met een technische oplossing voor het hanteren van dranken kan dit geluid niet worden opgevat als een aanduiding van de commerciële herkomst van deze blikjes. Het Gerecht houdt de weigering van de aanvraag door het EUIPO in stand. 

Blijf ook dit najaar op de hoogte met de actualiteitenlunches, webinars en congressen van deLex. Met actuele, interactieve programma’s en volop gelegenheid tot netwerken! Waar mogelijk organiseren we bijeenkomsten op locatie, waar nodig gaan we online.

Programma

Gerecht EU 16 juni 2021, IEF 20068; ECLI:EU:T:2021:372 (Smiley Miley tegen EUIPO) Smiley Miley heeft in 2014 het woordmerk 'Miley Cyrus' geregistreerd. Het EUIPO heeft in eerste aanleg bepaald, dat er sprake is van verwarring ten aanzien van de merknaam Cyrus, een verkoper van onder andere muziekinstallaties. Smiley Miley komt daar in deze zaak tegen in beroep en voert aan dat de vergelijking minimaal is. Het Gerecht vernietigt de uitspraak van het EUIPO. Ze stelt dat de naam Miley Cyrus voor het relevante publiek een duidelijke en specifieke semantische inhoud heeft, omdat zij bij het grote publiek bekend staat als een internationale zangeres. Deze specifieke inhoud geldt niet voor de merknaam Cyrus, waardoor er geen sprake kan zijn van verwarringsgevaar. 

BOIP 29 juni 2021, IEF 20064, IEFbe 3244; CANC/3000225/DW (De Brauw tegen Forbitex)  De Brauw vordert in deze zaak de doorhaling van het woordmerk AMALIA. Ze voert daartoe aan dat er geen sprake is van normaal gebruik van dit woordmerk. Het woordmerk wordt volgens eiser niet vermeld op facturen van Forbitex en is ook niet op de website te vinden. Forbitex heeft daarop twee relevante facturen overlegd, waar het woordmerk AMALIA wel wordt gebruikt. Volgens het bureau is dit echter onvoldoende om aan te nemen dat de commerciële exploitatie in het zakenleven reëel is. Zodoende is er volgens het Bureau geen sprake van normaal gebruik. De vordering tot vervallenverklaring wordt toegewezen.