Merkenrecht - Droit des marques  

HvJ EU 24 maart 2022, IEF 20623, IEFbe 3409; ECLI:EU:C:2022:218 (PJ en PC tegen EUIPO) PJ was houder van het Uniewoordmerk Erdmann & Rossi. Nadat Erdmann & Rossi GmbH een vordering tot nietigverklaring had ingesteld, verklaarde het EUIPO het merk nietig. PJ heeft bij het Gerecht beroep tot nietigverklaring van deze beslissing ingesteld. Het inleidend verzoekschrift was ondertekend door een advocaat. PJ bleek medeoprichter en een van de twee vennoten van het advocatenkantoor dat hij had gemachtigd om hem te vertegenwoordigen via de advocaat, die voor rekening van dit kantoor optrad. Het Gerecht heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard, omdat het inleidend verzoekschrift dus niet door een onafhankelijke advocaat was ondertekend.

Hof van beroep Gent 14 maart 2022, IEF 20609, IEFbe 3404; 2020/AR/1633 (Laboratoire de la Mer en Omega Pharma tegen Febelco, Axone Pharma en Ceres Pharma) Laboratoire de la Mer is de fabrikant van de Physiomer neussprays met zeewater. Omega Pharma verdeelt het product. Febelco lanceerde in 2019 een neusspray die zeewater bevat onder de merknaam Febelcare Physio. Ceres Pharma levert dat product aan Febelco. Laboratoire de la Mer en Omega Pharma stelden een vordering in tegen Febelco. Zij voeren aan dat de verpakking van Febelcare Physio een verwarringwekkende en parasitaire kopie is van de verpakking van Physiomer. Ceres Pharma deponeerde de opmaak van de verpakking van Physiomer bij wijze van experiment als Beneluxmerk. Het Benelux Bureau aanvaardde het depot op absolute gronden.

Corte suprema di cassazione (Italië) 4 januari 2022, IEF 20606, IEFbe 3403; C-686/21 (Legea) via MinBuza. Alle vier de houders van het nationale en gemeenschapsmerk Legea hebben een exclusieve licentie voor het gebruik van dit merk verleend aan Legea S.r.l.. Jaren later heeft alleen medehouder VW te kennen gegeven de licentie voor het gebruik van het merk niet te willen laten voortduren. Ondanks deze niet-instemming is Legea S.r.l. het merk blijven gebruiken. De rechter in eerste aanleg oordeelt dat het gebruik na de niet-instemming van VW onrechtmatig was. De rechter in tweede aanleg is het hier niet mee eens. Hij oordeelt dat het merkgebruik ook na de niet-instemming rechtmatig was, omdat de meerderheid van de gezamenlijke merkhouders na die datum met een dergelijk gebruik had ingestemd. VW heeft tegen dit arrest cassatieberoep ingesteld.
Prejudiciële vragen:

HvJ EU 10 maart 2022, IEF 20595, IEFbe 3398; ECLI:EU:C:2022:174 (Maxxus tegen Globus) Het verzoek om een prejudiciële beslissing is ingediend in het kader van een geding tussen Maxxus en Globus [zie IEF 19976]. In deze zaak wordt door Maxxus betwist dat Globus’ merknaam ‘Maxus’ nog in gebruik is. Het Landgericht Saarbrücken heeft de behandeling van de zaak geschorst en het Hof verzocht om een prejudiciële beslissing over de volgende vraag:

BenGH 7 maart 2022, IEF 20582, IEFbe 3394; C 2020/15/8 (Drelin tegen Gilmar) Drelin heeft een merkaanvraag gedaan waartegen Gilmar oppositie heeft ingesteld. Drelin levert kritiek op de analyse van het Bureau omtrent het verwarringsgevaar en verzoekt het Hof de oppositie af te wijzen en haar merk in te schrijven. Het Hof gaat niet mee in de stelling van Drelin dat het zou gaan om een bovengemiddeld aandachtig publiek. Vervolgens oordeelt het Hof dat het merk en teken in auditief, visueel en begripsmatig opzicht in zekere mate overeenstemmen. Ook gaat het Hof mee in het oordeel van het Bureau dat sprake is van verwarringsgevaar. Hierbij wordt rekening gehouden met het gemiddeld onderscheidend vermogen van het merk en het gemiddeld aandachtsniveau van het relevante publiek. Het beroep van Drelin wordt afgewezen.

BenGH 7 maart 2022, IEF 20578, IEFbe 3393; C 2020/17/8 (Lamborghini tegen Urus) Urus heeft een Benelux-aanvraag verricht van het woordmerk URUS. Lamborghini heeft oppositie ingesteld tegen inschrijving van deze aanvraag voor alle diensten. Het Bureau heeft de oppositie afgewezen en bepaald dat het teken van Urus wordt ingeschreven voor alle diensten waarvoor het is aangevraagd. Het hof gaat er van uit dat het oudere merk bij het doelpubliek bekend is. Dat het oudere merk ook bekend is voor de andere waren dan SUV’s waarvoor het is ingeschreven is door Urus betwist en heeft Lamborghini niet (voldoende) onderbouwd.

BenGH 27 januari 2022, IEF 20498, IEFbe 3372; C 2019/14/7 (Dealerdirect Global tegen WijKopenAutos) Eerder oordeelde het BBIE in deze zaak dat het merk ‘Ik wil van mijn auto af’ te beschrijvend was en dat het elk onderscheidend vermogen miste [IEF 18503]. Dealerdirect Global verzoekt tot vernietiging van deze doorhalingsbeslissing en het oorspronkelijke verzoek tot vernietiging en doorhaling van het bestreden merk af te wijzen. Het hof oordeelt in deze zaak dat het niet in strijd is met de rechtszekerheid om terug te komen op een eerdere beslissing om het merk in te schrijven, aangezien het eigen is aan de procedure voor het BBIE dat een marktdeelnemer op basis van een procedure op tegenspraak een verzoek tot doorhaling kan instellen. Vervolgens oordeelt het hof dat het feit dat ‘ik wil van mijn auto af’ niet wordt gebruikt als zoekterm onvoldoende is om het beschrijvend karakter van het bestreden merk in twijfel te trekken. Daarnaast is het hof van mening dat het BBIE, anders dan verzoekster aanvoert, de CHIEMSEE-principes heeft toegepast. Bovendien kan er geen inburgering worden aangetoond. Concluderend oordeelt het hof dat het bestreden merk ab initio beschrijvend is en onvoldoende onderscheidend vermogen heeft verworven door inburgering. De bestreden doorhalingsbeslissing wordt bevestigd.

Franstalig Hof van beroep Brussel 3 december 2021, IEFbe 3364 (VF International tegen Carrefour Belgium 2) In oktober 2020 verscheen  een vonnis van de Voorzitter van de Franstalige ondernemingsrechtbank te Brussel waarin Kano en Carrefour werden veroordeeld tot de staking van het gebruik van twee tekens die inbreuk maakten op de merken van VF, het moederbedrijf van de merken Kipling, Eastpak, Timberland en Napapijri [IEFbe 3139]. Het hof heeft onlangs het beroep van Kano tegen dit vonnis verworpen. Het hof oordeelde net als de eerste rechter dat de door Kano en Carrefour gebruikte tekens verwarring konden wekken met de merken van VF.

BOIP 13 januari 2022, IEF 20480, IEFbe 3361; N3000217 (Kamer van Koophandel tegen UBO) Doorhalingsbeslissing. Op 27 maart 2020 diende de verzoeker (Kamer van Koophandel) een vordering tot doorhaling van Benelux inschrijving 13933760 van het woordmerk UBO in. De verzoeker stelt dat er onder andere sprake is van de nietigheidsgronden uit artikel 2.2.bis, lid 1 sub b en c BVIE. Inhoudelijk betekent dit dat het bestreden merk elk onderscheidend vermogen mist en dat het merk beschrijvend is. Verzoeker stelt dat de aanduiding UBO staat voor ‘ultimate beneficial owner’ en dat deze term wordt gebruikt om de belanghebbende van een onderneming of rechtspersoon aan te duiden. Uit de stellingen van partijen blijkt voorts dat het woord UBO kan dienen om een kenmerk aan te duiden van de diensten waarvoor het merk is geregistreerd. Dit leidt tot de conclusie dat de in artikel 2.2bis, lid 1, sub b en c BVIE bedoelde absolute nietigheidsgronden van toepassing zijn. Het Bureau besluit dat de vordering tot doorhaling wordt toegewezen en dat de Benelux merkinschrijving 1393760 wordt doorgehaald voor alle diensten.

HvJ EU Kamer van beroep 21 januari 2021, IEF 20474, IEFbe 3357; T-30/21 (L’Oréal tegen EUIPO) Verzoekschrift. L’Oréal is de verzoekende partij en het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie (EUIPO) de verwerende partij. L’Oréal heeft een inschrijvingsaanvraag gedaan bij EUIPO voor het Uniewoordmerk SO COUTURE. Dit verzoek is door de vijfde kamer van beroep van het EUIPO op 3 november 2020 in zaak R 158/2016-5 afgewezen. L'Oréal verzoekt nu dat deze beslissing op grond van artikel 8, lid 1, onder b), van verordening (EU) 2017/1001 van het Europees Parlement en de Raad bij de globale beoordeling en de beoordeling van het verwarringsgevaar wordt vernietigd. De Kamer van beroep oordeelt dat de bestreden beslissing moet worden vernietigd.