HvJ EU 2 december 2021, IEF 20421, IT 3757, IEFbe 3343; ECLI:EU:C:2021:975 (Vodafone tegen Bundesverband) Sinds de omzetting van richtlijn 2015/2366 in Duits recht per 13 januari 2018 maakt Vodafone onderscheid tussen dienstverleningsovereenkomsten die voor die datum zijn gesloten en dienstverleningsovereenkomsten die op of na die datum zijn gesloten. Op de eerste categorie overeenkomsten past deze marktdeelnemer op grond van een algemene contractuele clausule (forfaitair tarief voor zelfbetalers) van 2,50 EUR per betalingstransactie toe voor klanten die hem geen machtiging tot automatische afschrijving verlenen maar zelf hun facturen betalen door middel van een SEPA-overboeking. Die clausule komt  niet meer voor in de overeenkomstige prijslijst voor de tweede categorie overeenkomsten. Het Bundesverband voert aan dat het in § 270a BGB neergelegde verbod om vanaf 13 januari 2018 een toeslag in rekening te brengen ook geldt voor betalingstransacties die na die datum worden geïnitieerd ter uitvoering van voor die datum gesloten overeenkomsten.

Did you know that AIPPI was founded in Brussels almost 125 years ago?
AIPPI, the International Association for the Protection of Intellectual Property (Association Internationale pour la Protection de la Propriété Intellectuelle), is the world’s leading not-for-profit association dedicated to the development and improvement of laws for the protection of intellectual property. To celebrate its 125th anniversary, AIPPI Belgium & AIPPI International are pleased to invite you to a one-day event combining a hybrid conference and a social event in prestigious locations in the heart of Brussels, the SQUARE and the VAUDEVILLE. The theme of the day will be IP and Common Welfare with special focus on Health and Environment.

Who should attend? AIPPI members, IP practitioners, political circles and institutions, media, non-governmental organisations, think tanks and any interested party. Click here for the full programme and practical information, and save the date in your calendar!
Full registration details, including fees, will be available soon.

Web 3.0 komt eraan. Web 3.0 gaat over een nieuwe trend waarbij internettoepassingen veel meer op elkaar zijn afgestemd, kunnen samengaan of geïntegreerd kunnen worden. Web 3.0 wordt beschouwd als de derde fase in de ontwikkeling van het internet en is daarmee een vervolg op web 1.0 en web 2.0. Web 3.0 wordt ook wel het semantische web genoemd of de Metaverse. Web 1.0 wordt beschouwd als het web van de documenten, gericht op passieve gebruikers. Web 2.0 is meer het internet van de interactie. Zoekmachines en social media platforms die worden gevuld met door de gebruikers gerealiseerde ‘user-generated-content’ hebben geleid tot disruptie in – met name – de media, reclame en retail. Verschillende grote bedrijven die niet snel genoeg wisten te veranderen legden daardoor het loodje en hele grote nieuwe mediabedrijven als Facebook en Google werden daardoor miljarden waard.
Lees verder >>, en zie ook aflevering 1 van de artikelenserie van Koedooder over Web 3.0.

De Brexit was aanleiding voor vele publicaties. Voor iemand die volgend jaar 35 jaar in het vak zit een soort déjà vu (1987!), want behalve juridische relevantie zit er ook een commercieel aspect aan de Brexit. Nieuwe landen vragen ‘nieuwe’ registraties indien men merkbescherming wil. Ook al zijn we vooralsnog druk bezig met de administratie van de UK klonen. Dat automatisch ontstaan van een kloon is natuurlijk juridisch een zegening omdat opgebouwde rechten niet verloren gaan. Aan de andere kant, ik stipte het al aan, administratief een hele klus voor merkeigenaren dan wel haar vertegenwoordigers. Velen zullen verzucht hebben ‘waarom een EU registratie als land binnen de internationale merkregistratie niet binnen de IR gekloond wordt in plaats van het ontstaan van een aparte UK registratie’. Een zo efficiënt mogelijke merkenportfolio is cruciaal voor een effectief beheer.

Gerecht EU 1 december 2021, IEF 20382, IEFbe 3335; ECLI:EU:T:2021:851 (Gabriele Schmid tegen EUIPO) Op 8 juli 2011 heeft verzoekster, Gabriele Schmid, bij het EUIPO een Uniemerkaanvraag ingediend. Dit merk is in 2012 onder nummer 010108454 ingeschreven. In 2018 heeft interveniënte een vordering tot nietigverklaring van dit merk ingesteld omdat deze te veel overeenkomt met het symbool van de Europese Unie voor “beschermde geografische aanduidingen” (BGA). In 2019 heeft de nietigheidsafdeling het litigieuze merk nietig verklaard. Verzoekster heeft bij het EUIPO beroep ingesteld tegen de beslissing van de nietigheidsafdeling.

HvJ EU Conclusie A-G 2 december 2021, IEF 20372, IT 3736, IEFbe 3332; C-319/20 (Facebook Ireland tegen Verbraucherzentrale Bundesverband) In Duitsland klaagt de Federatie van Duitse consumentenorganisaties (de Federatie) dat Facebook Ierland inbreuk maakt op regels inzake de bescherming van persoonsgegevens, de bestrijding van oneerlijke concurrentie en de consumentenbescherming, door in het App Centrum van het platform door derden geleverde spellen gratis beschikbaar te maken. In dat kader heeft de Federatie bij de Duitse rechter een vordering tot verbod ingesteld tegen Facebook Ireland. Het Bundesgerichtshof betwijfelt echter of het beroep van de Federatie ontvankelijk was. Zij vraagt zich af of een consumentenbeschermingsvereniging sinds de inwerkingtreding van de Algemene Verordening Gegevensbescherming nog steeds bevoegd is om op te treden tegen inbreuken op die verordening. Daarom heeft het Bundesgerichtshof het Hof gevraagd om uitleg van de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Volgens de Advocaat-Generaal past de behartiging van de collectieve belangen van consumenten door verenigingen bij uitstek bij de doelstelling van de Algemene Verordening Gegevensbescherming om een ​​hoog niveau van bescherming van persoonsgegevens tot stand te brengen.

Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen (afd. Kortijk) 19 oktober 2021, IEFbe 3330 (X tegen Y) Kort geding. Op eenzijdig verzoekschrift ex art. 584 Ger. W. beval de Voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen (buiten de procedure inzake beslag inzake namaak om) de aanstelling van een sekwester tot vrijwaren/veiligstellen van bewijsmateriaal, met machtiging voor de deurwaarder om toegang te nemen tot bedrijfsruimten en privéwoning van de bestuurder van de geviseerde vennootschap al dan niet met behulp van een slotenmaker en/of openbare macht en onder verbeurte van een dwangsom. Op derdenverzet werd geoordeeld dat het Belgisch recht vooralsnog geen wetbepaling of rechtsbeginsel kent dat in een burgerlijk bewijsbeslag voorziet waarbij gedwongen toegang wordt genomen tot privéruimten van een betrokken partij teneinde bepaalde documenten/gegevens in beslag te nemen. Hoewel er in deze uitspraak niet wordt ingegaan op de kwestie of het beslag inzake namaak opstaat voor bedrijfsgeheimen zoals werd betwist door de geviseerde vennootschap, stoelt de Voorzitter zijn uitspraak op derdenverzet op het feit dat zowel de privéwoonst als de zetel en bedrijfsgebouwen van een vennootschap onder het recht op bescherming van woonst en onschendbaarheid van woning vallen als onderdeel van het recht op privéleven zoals voorzien in artikel 8 EVRM. De machtiging verleent aan de sekwester om zich toegang te verschaffen tot de bedrijfsruimten en de privéwoning van de bestuurder, is dan ook prima facie niet verenigbaar met artikel 15 van de Grondwet, artikel 8 EVRM en 17 BUPO.

Ondernemingsrechtbank Gent 3 november 2021, IEF 20361, IEFbe 3329 (Permission Machine tegen Kortom) Kort geding. Permission Machine beheert auteursrechten en naburige rechten van meerdere rechthebbenden, waaronder het auteursrecht op foto’s die door individuele fotografen aan het persagentschap Belga News Agency zijn overgedragen. Kortom verzorgt via haar website een maandelijkse digitale mailing van nieuwsbrieven geïllustreerd met een foto die verband houdt met het nieuwsbericht en die na één maand offline worden gehaald. Kortom heeft op deze manier meerdere foto’s van Belga News Agency gebruikt. Permission Machines stelt dat Kortom inbreuk maakt op haar vermogensrechtelijke en morele auteursrechten. De rechter verklaart de vorderingen van Permission Machine ontvankelijk maar niet gegrond. Hij komt tot dit oordeel vanwege de modus operandi van Permission Machine, die bestaat uit het internet doorzoeken op afbeeldingen genomen door fotografen waarvan zij de auteursrechten in portefeuille hebben en namens deze fotograaf een licentie aanbieden tegen eenzijdig opgelegde voorwaarden wat de looptijd en prijs betreft. De stopzetting van het inbreukmakend gebruik door verwijdering vormt in deze fase geen prioriteit. Het Hof van Justitie heeft overwogen dat dergelijke praktijken niet in overeenstemming zijn met de doelstellingen van beheersvennootschappen en als misbruik kunnen worden gekwalificeerd indien er sprake is van een disproportionele uitoefening van rechten waarvan de beoordeling toekomt aan de nationale rechter.

Spetsializiran nakazatelen sad (Bulgarije) 10 mei 2021, IT 3722, LS&R 1998, IEFbe 3328; C-205/21 (Ministerstvo na vatreshnite raboti) via Minbuza. Op 01-03-2021 is een akte van formele beschuldiging opgesteld ten aanzien van B.C. Onmiddellijk na de formele beschuldiging is zij verzocht om medewerking te verlenen aan de uitvoering van een politionele registratie: het nemen van vingerafdrukken en foto’s, en stalen voor het aanmaken van een DNA-profiel. B.C. wilde dit niet, zij heeft diezelfde dag nog in een formulier verklaard dat zij in kennis was gesteld van het bestaan van een wettelijke grondslag voor de uitvoering van haar politionele registratie overeenkomstig de ZMVR. Ook heeft zij in dat formulier de officiële verklaring afgelegd dat zij niet bereid is om vingerafdrukken te laten afnemen, zich te laten fotograferen en stalen af te staan voor het aanmaken van een DNA-profiel. Zij is vervolgens niet onderworpen aan de genoemde handelingen met het oog op politionele registratie. In plaats daarvan hebben de politiediensten zich gewend tot de verwijzende rechter. De verwijzende rechter wenst te vernemen of de bewoordingen van de nationale wettelijke regeling kunnen leiden tot een met de Unierechtelijke criteria verenigbare conclusie dat de verwerking van genetische en biometrische gegevens voor politionele doeleinden in beginsel is toegestaan door de nationale wet.

Hof van beroep (België) 7 april 2021, IT 3724, IEFbe 3327; C-129/21 (Proximus) Via Minbuza. Proximus biedt telefoongidsen en inlichtingendiensten aan. Op 13-01-2019 diende een persoon een verzoek in zijn telefoonnummer niet op te nemen in de Witte Gids en op 1207.be. Proximus heeft daarop het relevante record aangepast en markeerde het als ‘geheim’. Op 31-01-2019 ontving Proximus nieuwe contactgegevens betreffende de klager. In deze informatie stond dat de contactgegevens niet als geheim moesten worden beschouwd waardoor de contactgegevens van klager publiekelijk raadpleegbaar werden. Op 14-08-2019 diende klager een klacht in bij de Gegevensbeschermingsautoriteit. Die klacht is ontvankelijk verklaard. Op 30-07-2020 nam de Geschillenkamer de bestreden beslissing. In deze beslissing achtte zij inbreuken op verschillende bepalingen van de AVG bewezen en werd Proximus een aantal corrigerende maatregelen opgelegd. Beroep is vervolgens ingesteld. De verwijzend rechter stelt het hof nu vier prejudiciële vragen betreffende de AVG.