Gerecht EU 9 november 2022, IEF 21078, IEFbe 3571; ECLI:EU:T:2022:700 (L'Oréal tegen EUIPO) Op 10 juli 2019 heeft L'Oréal bij het EUIPO een aanvraag tot inschrijving van een beeldteken K Water als EU-merk ingediend. Arne-Patrik Heinze heeft op 15 augustus 2019 oppositie ingesteld tegen deze inschrijving. De oppositieafdeling heeft de oppositie afgewezen, maar deze beslissing is vernietigd door het EUIPO. Het EUIPO heeft namelijk geoordeeld dat er verwarringsgevaar is tussen de twee merken. L'Oréal is tegen deze beslissing in beroep gegaan. Het Gerecht oordeelt dat de visuele overeenstemming tussen de twee merken als gering moet worden beschouwd, evenals fonetische overeenstemming. Begripsmatig verschillen de merken van elkaar. Tot slot oordeelt het Gerecht dat er geen sprake is van verwarringsgevaar. De beslissing van het EUIPO wordt vernietigd.

Gerecht EU 9 november 2022, IEF 21077, IEFbe 3570; ECLI:EU:T:2022:698 (CB tegen EUIPO) CB is het nationale interbancaire netwerk van Frankrijk. CCB is een van de vier grootste banken van China. Op 14 oktober heeft zij een aanvraag tot inschrijving van een EU-merk ingediend, CB heeft hiertegen op 7 mei 2015 oppositie ingesteld. De oppositie is door het EUIPO afgewezen. CB vordert vernietiging van deze beslissing van EUIPO. Het Gerecht verwerpt het beroep. Het uit de stilering voortvloeiende beeldelement binnen het merk van CB moet als dominant worden beschouwd, niet de letters 'C' en 'B'. Er is geen sprake van overeenstemming tussen de twee beeldmerken, er is ook geen sprake van verwarringsgevaar. Tot slot is ook geen sprake van ongerechtvaardigd voordeel trekken uit de reputatie van het merk van CB.

Op 13 oktober jl. vierden we de afsluiting van de derde editie van de Martens Academie. Onze deelnemers verdiepten hun kennis in het IE-recht door samen 11 dagen door te brengen met 36 verschillende docenten.
De reis begon met Bjorn Schipper die de ins en outs van het auteursrecht doornam. Ronald Wigman besprak de makers, de rol van de filmproducent en de rechten van het filmauteursrecht. Margriet Koedooder behandelde de spelers, de rechten en de contracten van het muziekauteursrecht.

De laatste lesdag bevatte tips van Christiaan Alberdingk Thijm voor het pleidooi, het presenteren van de feiten, het verweer en re- en dupliek. Bernt Hugenholtz legde de internationale aspecten van het IE-recht uit, zoals reciprociteit en minimumbescherming en wees op een interessante acquisitiemogelijkheid op basis van het RAAP-arrest. Traditiegetrouw sloten we af met de conflictbeheersingslessen van Aernoud Bourdrez: Think like a IP lawyer, don’t act like one.

Maar het is voor deze groep nog niet afgelopen, want elk jaar komen alle oud-deelnemers samen. 16 maart 2023 is de volgende reünie.

Wil je ook je IE-netwerk blijvend uitbreiden? De vierde editie van de Martens begint 8 december 2022.

Als je nog vragen hebt voordat je je inschrijft, kun je een Zoom-gesprek plannen met een lid van ons team of een oud-deelnemer. We zijn hier en maken graag verbinding. Neem voor vragen contact op met Claudia Zuidema of  Vivien Rӧrsch.

We hopen dat je lid wordt van onze Martens community om het nieuwe jaar goed te beginnen.

Raak in één keer volledig up-to-date bij deze halfjaarlijkse jurisprudentielunch! Op woensdag 7 december geven Tobias Cohen Jehoram (De Brauw Blackstone Westbroek), Jesse Hofhuis (Hofhuis Alkema Groen) en Joris van Manen (HOYNG ROKH MONEGIER) een compleet overzicht van actuele rechtspraak in het merkenrecht, het auteursrecht en productvormgeving.

Tijd: 13:00 – 16:15 uur (inloop vanaf 12:30 uur)
Locatie: Amsterdam, met online optie
Accreditatie: 3 opleidingspunten NOvA, BMM en Vlaamse Orde

HvJ EU Conclusie A-G 27 oktober 2022, IEF 21065, IEFbe 3567; C‑522/21, ECLI:EU:C:2022:847 (MS tegen STV) STV is een vereniging van houders van kwekersrechten, die door deze houders is belast met de behartiging van hun rechten en in het bijzonder met het in eigen naam uitoefenen van het recht op informatie en het recht op betaling. MS, verzoeker in het hoofdgeding, is een landbouwer, tegen wie in eerste aanleg door STV een vordering is ingesteld om onder meer informatie te verkrijgen over de onrechtmatige aanplanting van het door het Unierecht beschermde wintergerstras "KWS Meridian”. STV heeft betaling gevorderd van een verdergaande schadevergoeding ten bedrage van het viervoud van het gemiddelde bedrag dat in rekening wordt gebracht voor het produceren onder licentie. MS betoogt dat de schade van STV is gecompenseerd door de betaling van de "enkelvoudige” licentievergoeding, in plaats van het bedrag dat verschuldigd is als vergoeding voor aanplanting.

HvJ EU 27 oktober 2022, IEF 21062, IEFbe 3566; C‑197/21, ECLI:EU:C:2022:834 (SodaStream tegen MySoda) SodaStream produceert en verkoopt bruiswatertoestellen waarmee consumenten koolzuurhoudend water en koolzuurhoudende dranken met een smaakje kunnen bereiden uit leidingwater. SodaStream is houder van de Uniemerken en nationale merken SODASTREAM en SODA-CLUB. MySoda verkoopt in Finland onder het merk MySoda bruiswatertoestellen in verpakkingen die doorgaans geen kooldioxidefles bevatten. Sinds juni 2016 biedt MySoda in Finland flessen afgevuld met kooldioxide aan, die compatibel zijn met zowel haar eigen bruiswatertoestellen als die van SodaStream. Sommige van deze flessen werden aanvankelijk door SodaStream in de handel gebracht. SodaStream vordert vaststelling dat MySoda inbreuk maakt op haar merkenrechten. Uiteindelijk komt de zaak bij de Korkein oikeus (hoogste rechter in burgerlijke en strafzaken, Finland), die stelt een viertal prejudiciële vragen aan het Hof. De verwijzende rechter wenst met zijn vier vragen in wezen te vernemen of, en onder welke voorwaarden, de houder van een merk die in een lidstaat waren op de markt heeft gebracht die zijn bestemd om meermaals te worden hergebruikt en te worden nagevuld zich kan verzetten tegen verdere verhandeling van die waren in die lidstaat door een wederverkoper die de flessen heeft nagevuld en het etiket met het oorspronkelijke merk heeft vervangen door een andere etikettering, doch daarbij het oorspronkelijke merk op die waren zichtbaar heeft gelaten. Het Hof oordeelt dat de merkhouder zich in een dergelijke situatie niet tegen de wederverkoper kan verzetten, mits die nieuwe etikettering bij consumenten niet de onjuiste indruk wekt van het bestaan van een economische band tussen de wederverkoper en de merkhouder. Dit verwarringsgevaar dient globaal te worden beoordeeld, aan de hand van de vermeldingen op de waar en op de nieuwe etikettering ervan, alsmede tegen de achtergrond van de distributiepraktijken in de betrokken sector en de mate waarin de consumenten op de hoogte zijn van deze praktijken.

HvJ EU Conclusie A-G 27 oktober 2022, IEF 21055, IEFbe 3565, IT 4131; ECLI:EU:C:2022:838 (La Quadrature du Net) Zie [IEF 20258]. Vier organisaties die zich inzetten voor rechten en vrijheden op het internet, waaronder La Quadrature du Net, hebben bij de Conseil d’État (hoogste bestuursrechter in Frankrijk) verzocht om nietigverklaring van de stilzwijgende beslissing waarbij de Franse eerste minister hun verzoek tot intrekking van nationale regeling heeft afgewezen. De nationale regeling in kwestie staat toe dat een administratieve instantie die belast is met de bescherming van auteursrechten en naburige rechten tegen op het internet gepleegde inbreuken op deze rechten, toegang heeft tot met IP-adressen overeenkomende identiteit, zodat deze instantie de houders van deze adressen die ervan worden verdacht verantwoordelijk te zijn voor de inbreuken kan identificeren en in voorkomend geval tegen hen kan optreden. De toegang wordt niet vooraf door een rechter of een onafhankelijke bestuurlijke entiteit getoetst. Met zijn eerste en tweede prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter te vernemen of het Unierecht zich tegen een dergelijke nationale regeling verzet. A-G Szpunar concludeert dat het Unierecht zich niet tegen een dergelijke nationale regeling verzet wanneer die gegevens het enige onderzoeksmiddel vormen met behulp waarvan de persoon kan worden geïdentificeerd aan wie dat adres was toegewezen op het moment waarop het strafbare feit werd gepleegd.

Rb Den-Haag 19 oktober 2022, IEF 21048, IEFbe 3564; ECLI:NL:RBDHA:2022:10739 (Bokmerk tegen gedaagden) Bokmerk houdt zich bezig met de verkoop van aluminium panelen. Gedaagden 1 en 2 zijn een echtpaar dat een tijd lang middels een licentieovereenkomst exclusief gerechtigd om de Bokmerk-producten binnen het overeengekomen licentiegebied (België) voor eigen rekening en risico te verkopen. De licentieovereenkomst bevat onder meer een verbod om na het einde van die overeenkomst gebruik te  maken van de intellectuele eigendomsrechten en knowhow van Bokmerk, een geheimhoudingsbeding en een non-concurrentiebeding van één jaar na het einde van de overeenkomst. Per 1 maart 2021 is de licentieovereenkomst beëindigd, gedaagden 1 en 2 hebben een nieuwe onderneming opgezet. Gedaagde 3 is een vriend van hen die helpt bij de onderneming. Ook gedaagde 3 heeft in het verleden met Bokmerk samengewerkt. Bokmerk vordert van de 3 gedaagden onder meer dat zij de inbreuk op de IE-rechten van Bokmerk staken. Bokmerk wordt niet-ontvankelijk verklaard in haar vorderingen jegens gedaagde 3 omdat gedaagde 3 onder bewind is gesteld. De rechtbank oordeelt ten aanzien van de vorderingen jegens gedaagden 1 en 2 dat de licentieovereenkomst niet geschonden wordt. Verder oordeelt de rechtbank dat er geen sprake is van onrechtmatige daad, slaafse nabootsing en gebruik van beschermde knowhow. Evenwel is er geen schending van de handelsnaam-, merken- en auteursrechten van Bokmerk.

HvJ EU Conclusie A-G 20 oktober 2022, IEF 21046, IEFbe 3563; C‑423/21, ECLI:EU:C:2022:818 (Grand Production tegen GO4YU) Verzoekster is een producent van audiovisuele amusementsprogramma’s die op het Servische grondgebied worden uitgezonden door de Servische omroeporganisatie Prva Srpska Televizija. Verweerster exploiteert een streamingplatform waarop krachtens overeenkomsten met de Prva Srpska Televizija de programmering van deze televisieomroep wordt doorgegeven. Dit platform is zowel binnen als buiten het grondgebied van Servië beschikbaar. Verweerster heeft ook een Oostenrijkse dochter, maar zij heeft niet het recht om de programma's buiten het grondgebied van Servië en Montenegro via het internet door te geven. Via een VPN kunnen internetgebruikers echter toch buiten dit grondgebied de programma's bekijken, verweerster weet dit ook. Met zijn eerste prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter te vernemen of de exploitant van een streamingplatform inbreuk maakt op het uitsluitende recht van mededeling indien gebruikers de toegangsblokkering omzeilen door middel van een VPN, zodat beschermde werken beschikbaar zijn op grondgebied waarvoor de exploitant geen toestemming heeft van de auteursrechthebbende. Verder wenst de verwijzende rechter te vernemen of de exploitant van een streamingsplatform inbreuk maakt op het uitsluitende recht van mededeling indien beschermde werken via dat platform zonder beperking op het grondgebied van de Europese Unie beschikbaar waren zonder toestemming van de auteursrechthebbende. A-G Szpunar concludeert dat de exploitant van een streamingsplatform in de eerste situatie geen inbreuk maakt op het  uitsluitende recht van mededeling, in de tweede situatie wel.

Board of Appeal EUIPO 11 augustus 2022, IEF 21043, IEFbe 3561; R 726/2021-3 (Puma tegen Van Hilst) Zie onderaan dit bericht een drietal interessante uitspraken over de nietigheid van een tweetal modelregistraties van Puma die betrekking hebben op de Puma Creeper, een schoenmodel dat Puma in het verleden op grote schaal heeft verkocht. Puma heeft dit model ook veelvuldig gehandhaafd in het verleden richting marktdeelnemers. Bij beslissing van 18 en 19 maart 2021 heeft het EUIPO de beide modellen van Puma die betrekking hebben op de Puma Creeper (een model van alleen de zool en een model van de hele schoen) al nietig verklaard. Puma is tegen slechts één van de beslissingen in beroep gedaan, namelijk de beslissing die betrekking had op de gehele schoen (inclusief de zool) van de Creeper. De Kamer van Beroep van het EUIPO heeft op 11 augustus 2022 in beroep de nietigheidsbeslissing bevestigd. De modellen van de Puma Creeper zijn nietig verklaard omdat de bekende zangeres Rihanna, die in de betreffende periode tot creative director van Puma werd aangesteld, de betreffende schoenen al voor de start van de ‘grace period’ heeft gedragen en getoond aan het publiek. Een foto van deze ‘disclosure’ waarop Rihanna duidelijk zichtbaar de schoenen draagt, is door Rihanna zelf op haar Instagram-account geplaatst. Die vermelding heeft veel likes en commentaar gekregen en vormt volgens de Derde Kamer van Beroep van het EUIPO al “solid evidence of effective and sufficient disclosure of the prior design.” De uitspraak laat zien dat gebruik in social media belangrijke impact kan hebben op de geldigheid van modellen en is te meer interessant omdat de Kamer van Beroep duidelijke regels/richtlijnen aangeeft voor wanneer dergelijke uitingen via social media kanalen meegenomen mogen worden.