Auteursrecht - Droit d'auteur  

Ondernemingsrechtbank Antwerpen 19 januari 2023, IEFBE 3621 (eisende partij tegen verwerende partij) Eisende partij in dit geschil is een Nederlandse fotograaf woonachtig in Nederland en verwerende partij is gevestigd in Nederland. Verwerende partij had een foto van de eisende partij bewerkt en gebruikt op diens .nl-website zonder de toestemming of naamsvermelding van de fotograaf. De website van verwerende partij is toegankelijk vanuit België, dus de inbreuk kon daar ook worden vastgesteld. Eerder hadden partijen reeds een kortgedingzaak gevoerd in Nederland waarbij de verwerende partij eiste van de eisende partij dat deze de zaak in België zou staken. De vordering werd door de Nederlandse rechter afgewezen.

De ondernemingsrechtbank bevestigt met dit vonnis nogmaals dat het begrip 'plaats van de namaak' erg ruim moet worden uitgelegd. Aangezien de website van de verwerende partij toegankelijk is vanuit België, hebben de Belgische rechtbanken rechtsmacht en kunnen zij over deze geschillen oordelen in zoverre er schade is ingetreden op het Belgisch grondgebied.

Hof van Cassatie van België 3 december 2021, IEFbe 3603; C.20.0433.F-C.20.0462.F (Newpharma tegen C.F.E.B. Sisley) Het bestreden arrest, waarin werd geoordeeld dat de weigering van verweerster om een overeenkomst te sluiten gerechtvaardigd was omdat eiseres hoe dan ook niet voldeed aan de kwaliteitscriteria voor een fysiek verkooppunt, hoefde niet in te gaan op de stelling van eiseres dat de eisen inzake de minimumduur van de erkenning van een fysiek verkooppunt en het aantal daarvan in strijd waren met het mededingingsrecht, hetgeen door zijn beslissing irrelevant werd gemaakt. Het bestreden arrest, waarin verder werd geoordeeld dat de verkoop van Sisley-producten door verweerster het prestigieuze imago van die producten niet schaadde, hoefde niet in te gaan op het betoog van eiseres dat er geen toestemming was voor het in de handel brengen van de producten wegens de contractuele clausule die de erkende dealer verbiedt om, om redenen van prestige van het merk, door te verkopen aan een niet-erkende derde, hetgeen in zijn beslissing irrelevant werd gemaakt. Het hoger beroep wordt afgewezen.

Hof van Cassatie van België 17 januari 2022, IEFbe 3602; F.18.0011.F (P.B. tegen Belgische Staat) Uit het Wetboek van inkomstenbelasting volgt dat de inkomsten uit de roerende goederen van de belastingplichtige slechts als beroepsinkomsten mogen worden belast indien deze goederen zijn bestemd voor de uitoefening van zijn beroepsactiviteit. Het arrest, waarin is geoordeeld dat "de kwalificatie als beroepsinkomsten wel degelijk voortvloeit uit het rechtstreekse verband tussen de betrokken bedragen, met inbegrip van de auteursrechten, en het beroep van scenarioschrijver en regisseur van audiovisuele producties" van eiser en dat "het derhalve niet nodig is, aangezien deze bepaling door de belastingdienst niet is toegepast, om in te gaan op de opmerkingen van eiser over artikel 37 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, waarop verweerder zich in zijn betoog in hoger beroep beroept", is in strijd met het Wetboek van inkomstenbelasting. Het bestreden arrest wordt vernietigd.

Hof van Cassatie van België 18 juni 2020, IEFbe 3601; C.19.0017.N/1 (eisers tegen Vlassak-Verhulst) Deze zaak heeft betrekking op auteursrechten op ontwerpen van villa's. Met betrekking tot de villa "Huizer" oordelen de appelrechters dat de clausule die het auteursrecht op het ontwerp van de villa regelt, niet is opnenomen in de plannen van de villa. Door vervolgens te oordelen dat de plannen het schriftelijk bewijs opleveren van de overdracht van de auteursrechten en deze rechten toekomen aan de verweerster om- dat de plannen van haar uitgaan, verantwoorden de appelrechters hun beslissing niet naar recht. De appelrechters hebben met betrekking tot de villa's “Tamsen” en “Goddaert”geoordeeld dat de gemotiveerde auteursrechten op de aquarellen niet de auteursrechten op de ontwerpen van de villa's bewijzen. Er zijn daarom geen relevante stukken overgelegd inzake het auteursrecht op de ontwerpen van die villa’s. De appelrechters mochten er niet vanuit gaan dat de auteursrechten op de ontwerpen van de villa's zijn overgedragen.

Rechtbank Den Haag, 14 december 2022, IEF 21152, IEFbe 3597; C/09/566071 / HA ZA l9-18 ECLI:NL:RBDHA:2022:13582 (Online Publisher tegen Netmedia en Sparta Solutions) Zie [IEF 18502]. Online Publisher en Netmedia verlenen diensten die het retailers mogelijk maken hun reclamefolders online onder het voetlicht te brengen. Na een samenwerking van een aantal jaren is tussen Online Publisher en Netmedia een conflict ontstaan. Volgens Online Publisher heeft Netmedia na het verbreken van de samenwerking inbreuk gemaakt op de merken van Online Publisher, op haar handelsnaam en op het auteursrecht op door haar ontwikkelde en geschreven software. De rechtbank oordeelt dat Netmedia inderdaad inbreuk heeft gemaakt op de merken van Online Publisher, te weten op het 'wepublish-merk' en het 'publish-merk'. Verder oordeelt dat Netmedia inbreuk maakt op de handelsnaam 'wepublish' van Online Publisher, die zij onder meer exploiteert in haar domeinnaam en op Twitter. Met betrekking tot de gestelde auteursrechtinbreuk op de software, oordeelt de rechtbank dat niet kan worden vastgesteld dat Online Publisher rechthebbende op de auteursrechten is. Netmedia moet €75.000 aan dwangsommen betalen.

Afgelopen maandagmiddag zat heel Nederland voetbal te kijken. Heel Nederland? Nee, een groepje auteursrechtjuristen luisterde in een Leidse collegezaal naar de jaarlijkse presentatie van Marijn Kingma, Höcker advocaten, over actuele rechtspraak van het Hof van Justitie. Aan bod kwamen onderwerpen als de proceskostenveroordeling in IE-zaken (Koch Media), thuiskopieën in de cloud (Austro-Mechana), kabeldoorgifte naar hotelkamers (RTL/Pestana) en geoblocking door streamingplatforms (Grand Production/GO4YU. Haar presentatie met een korte samenvatting van deze rechtspraak en conclusies, is hier te vinden.
Na afloop werd er gelukkig ook nog geborreld en de tweede helft gekeken op groot scherm.

Vrchní soud v Praze (Tsjechië) 23 augustus 2022, IEF 21104, IEFbe 3581; C-470/22 (IFPI Tsjechië) Prejudiciële vragen. Via MinBuza. Cassatie, gesteld door de Vrchní soud v Praze (Hooggerechtshof van Tsjechië). IFPI Tsjechië vertegenwoordigt de rechten van de Tsjechische muziekindustrie. De diensten van verweersters stellen eindgebruikers in staat om bestanden te uploaden, te zoeken en te downloaden. Op hun sites kunnen de bestanden van nationale en internationale artiesten die door IFPI Tsjechië worden vertegenwoordigd, worden gedownload. In haar verzoekschrift vordert IFPI Tsjecië bescherming tegen de vermeende oneerlijke mededinging van verweersters, die niet alleen mogelijkheden voor de opslag van bestanden, maar ook een zoekmachinedienst op hun websites aanbieden, waarbij zij hun gebruikers door middel van financiële vergoedingen aanmoedigen om bestanden te uploaden die onwettige inhoud bevatten en een inbreuk vormen op het intellectuele-eigendomsrecht van artiesten. 

Ondernemingsrechtbank Antwerpen 8 november 2022, IEFbe 3580 (N tegen C) Eiser is een Britse fotograaf, verweerder is gevestigd in West-Vlaanderen. Verweerder had een foto van de eisende partij bewerkt en gebruikt op diens website zonder de toestemming van de fotograaf. De website van verweerder is toegankelijk vanuit Antwerpen, dus de inbreuk kon daar ook worden vastgesteld. De vraag die centraal staat is of de Antwerpse rechtbank bevoegd is te oordelen over een dergelijke auteursrechtinbreuk. De arrondissementsrechtbank bevestigt met dit vonnis dat het begrip 'plaats van de namaak' erg ruim moet worden uitgelegd. Aangezien de website van verweerder toegankelijk is vanuit Antwerpen, zijn de Antwerpse rechtbanken dan ook bevoegd. Deze beslissing is interessant omdat dit type inbreuken zich vaak voordoet en hier voor de rechtbanken wel eens onduidelijkheid over bestaat. Met dit vonnis hakt de arrondissementsrechtbank de knoop definitief door. Voornamelijk aangezien de arrondissementsrechtbank dé specialist is inzake materiële en territoriale bevoegdheid.

HvJ EU Conclusie A-G 17 november 2022, IEF 21092, IEFbe 3575; ECLI:EU:C:2022:905 (TB tegen Castorama Polska en Knor) TB is een natuurlijke persoon die via haar online winkels siervoorwerpen op de markt brengt. In het kader van haar commerciële activiteiten verkoopt zij machinaal door haar vervaardigde reproducties met een ongecompliceerde grafische vormgeving, bestaande uit een beperkt aantal kleuren, geometrische figuren en korte zinnen. Twee van deze reproducties worden zonder haar toestemming verkocht in de winkels van Castorama, die deze krijgt aangeleverd door Knor. TB vordert de Sąd Okręgowy w Warszawie (rechter in eerste aanleg Warschau) Castorama informatie te verstrekken over de distributiekanalen en de hoeveelheid ontvangen en bestelde goederen. Castorama betwist dat de reproducties van TB niet als werken kunnen worden aangemerkt. De verwijzende rechter stelt het Hof twee vragen. De eerste vraag is of art. 8 lid 1 van richtlijn 2004/48, aldus worden uitgelegd dat het betrekking heeft op een maatregel ter bescherming van intellectuele-eigendomsrechten die slechts kan worden genomen wanneer in de betreffende procedure of in een andere procedure wordt vastgesteld dat de rechthebbende houder van een intellectuele-eigendomsrecht is?

Rb Den-Haag 19 oktober 2022, IEF 21048, IEFbe 3564; ECLI:NL:RBDHA:2022:10739 (Bokmerk tegen gedaagden) Bokmerk houdt zich bezig met de verkoop van aluminium panelen. Gedaagden 1 en 2 zijn een echtpaar dat een tijd lang middels een licentieovereenkomst exclusief gerechtigd om de Bokmerk-producten binnen het overeengekomen licentiegebied (België) voor eigen rekening en risico te verkopen. De licentieovereenkomst bevat onder meer een verbod om na het einde van die overeenkomst gebruik te  maken van de intellectuele eigendomsrechten en knowhow van Bokmerk, een geheimhoudingsbeding en een non-concurrentiebeding van één jaar na het einde van de overeenkomst. Per 1 maart 2021 is de licentieovereenkomst beëindigd, gedaagden 1 en 2 hebben een nieuwe onderneming opgezet. Gedaagde 3 is een vriend van hen die helpt bij de onderneming. Ook gedaagde 3 heeft in het verleden met Bokmerk samengewerkt. Bokmerk vordert van de 3 gedaagden onder meer dat zij de inbreuk op de IE-rechten van Bokmerk staken. Bokmerk wordt niet-ontvankelijk verklaard in haar vorderingen jegens gedaagde 3 omdat gedaagde 3 onder bewind is gesteld. De rechtbank oordeelt ten aanzien van de vorderingen jegens gedaagden 1 en 2 dat de licentieovereenkomst niet geschonden wordt. Verder oordeelt de rechtbank dat er geen sprake is van onrechtmatige daad, slaafse nabootsing en gebruik van beschermde knowhow. Evenwel is er geen schending van de handelsnaam-, merken- en auteursrechten van Bokmerk.